SEVİNC AZADLI (1975) -

Sevinc Azadlı (Səbzəliyeva Sevinc Səbzəli qızı) – 1975-ci ildə Naxçıvan şəhərində anadan olub. Orta məktəbi Naxçıvan şəhərində bitirdikdən sonra Bakı Asiya Universitetinin “Maarif, Tarix və İctimaiyyət” fakültəsində ali təhsili alıb. On üç illik pedaqoji fəaliyyətindən sonra muzey sahəsində işı başlayıb.

Hazırda Naxçıvan Xatirə Muzeyinin əməkdaşıdır.

Ailəlidir iki övladı, dörd nəvəsi var.

Yeniyetməlik vaxtlarından ədəbiyyatı sevib, poeziyaya könül verib. Məktəbli vaxtlarında şeir və məqalələri “Şərq qapısı” qəzetində mütəmadi dərc olunub. Ailə vəziyyəti ilə əlaqədar ədəbi dairələrdən uzaq qalsa da, bədii yaradıcılığını davam etdirmişdir. Son dörd il ərzində aktiv şəkildə mətbuatda yenidən görünən Sevinc xanımın ölkəmizdə və xaricdə müxtəlif qəzet və jurnallarda, almanaxlarda 150-dən çox nəzm və nəsr nümunələri, bədii və publisistik yazısı işıq üzü görüb.

Naxçıvan şəhərində fəaliyyət göstərən “Zərif Qadınlar” Ədəbi Birliyinin və Ağsu rayonunda yaradılan “Ağsu Yazarları” Ədəbi Birliyinin, eləcə də “Nur Ocağı”, “Natəvan”, “Zərif Kölgələr”, “Söz Mülkü”, “Mirvarid Dilbazi Poeziya Məclisi”, “Aşıq Pəri” kimi ədəbi məclislərin üzvüdür.

“Real reklam” qəzetinin Naxçıvan müxbiridir.

“Yazdıqlarımı şeir adlandırmaq olarmı, bilmirəm. Bircə onu bilirəm ki, şeirlərim ruhumun doğurduğu körpələrimdir. Onlar mənə Rəbbimin əmanətidir”- deyir yazar.

Biz də Sevinc xanıma cansağlığı və yaradıcılıq uğurları arzu edir və onun kövrək duyğularından müəyyən məqamları dəyərli oxucularımızın diqqətinə çatdırırıq.

ZiM.Az

BİR VƏTƏN VAR AZƏRBAYCAN ADINDA

Bir vətən var Azərbaycan adında,

Şöhrətinə tarix özü şahiddir.

Hər həmlədə dəmir yumruq altında

Kor qoyulmuş düşmən gözü şahiddir.

Bir vətən var Azərbaycan adında-

Əsrlərin sınağına tab gələn.

Qadınları, kişiləri ərdir, ər,

Yaradandan yurd-yuvaya bab gələn.

Bir vətən var Azərbaycan adında,

Havasına, çörəyinə doyulmaz.

Torpağının hər qarışı candır, can,

Ət-dırnaqdır insanından soyulmaz.

Bir vətən var Azərbaycan adında,

İgidləri dastan yazıb, ad qoyub.

Zəfər çalıb, bayrağını ucaldıb,

Düşmənlərə dağ çəkdirib, od qoyub.

Bir vətən var Azərbaycan adında,

Tövrat, İncil, Zəbur, Quran dayaqdır.

Nə basılmaz, nə tapdanmaz heç zaman,

Bir yenilməz ordusu var – oyaqdır.

07.08. 2023

NAXÇIVAN

Tarixi qədimdir, yaşı uludur,

Atdığı hər addım haqqın yoludur.

Azərbaycanımın vuran qoludur,

Canımdan bir parça candır Naxçıvan!

Qorxmaz övladları igiddir, nərdir,

Düşmənlə döyüşdə yenilməz ərdir.

Ağır sınaqlara çox sinə gərdi,

Xalqıma şöhrətdir, şandır Naxçıvan!

Ey dünya, yurdumun rənginə boyan,

Qalmayıb cahanda adını duyan.

Oyan, ey kar qalmış cahil, qalx, oyan,

Eşit, gör necə bir sandır Naxçıvan!

O, odlar yurdunun öz balasıdır,

Basılmaz, keçilməz bir qalasıdır.

Ruhum ancaq ondan can alasıdır,

Damarımdan axan qandır Naxçıvan!

Anadır, bizlərə o qucaq açan,

Alar ağuşuna istəsək haçan.

Sabaha bu gündən şəfəqlər saçan

Üfüqdən sökülən dandır Naxçıvan!

23.01.2024

AZADLIQ BƏXŞ ETDİ AZƏRBAYCANA

O gecə Bakının göyü tutuldu,

O gecə Bakının yeri inlədi.

Xəzər öz səsini içinə çəkdi,

Şəhərdən yüksələn ünü dinlədi.

Axdı xalqın qanı, axdı Xəzərə,

Qış günü dənizin suyu bulandı.

Çırpındı çarəsiz, gah lal dayandı,

Xəzərin masmavi gözü sulandı.

Duyduqca fəryadı, dəhşətli ahı,

Od tutdu Xəzərin ciyəri yandı.

Sanki düşmənləri o gətirmişdi,

Özünü hamıdan günahkar sandı.

O gecə hürriyyət doğurdu Bakı,

Xəzər gah sevinir, gah ağlayırdı.

Dalğalar vururdu sahillərinə,

Ləpələr sancıdan hey çağlayırdı.

O gecə tarixdə olmayan oldu,

Zülmətin bağrından günəş boylandı.

Töküldü günahsız millətin qanı,

O qanda əsarət özü quylandı.

Xalqın haqq səsini ucaltmaq üçün,

Oğullar qorxmadan girdi meydana.

Beləcə o Qanlı 20 yanvar

Azadlıq bəxş etdi Azərbaycana.

20.01.2024

DESƏM Kİ, DARIXMIRAM

AĞ YALAN OLAR ADAM

Sən gedəndən pərişan olubdur xəyallarım,

Desəm ki, darıxmıram, ağ yalan olar adam.

Əldə bayraq eyləyib qüruru, heysiyyatı,

Desəm ki, darıxmıram, ağ yalan olar adam.

Bir addım irəlidə, ikisi geridəyəm,

Kül olub xanimanım, göyə sovrulub dəyəm.

Bilmirəm ki, hardayam, yerdəyəm, ya göydəyəm,

Desəm ki, darıxmıram, ağ yalan olar adam.

Ayaqda qalmaq üçün çırpındım, çabaladım,

Mənasız günlərimi bir birinə caladım,

Özümə qəsd elədim, ürəyimi taladım,

Desəm ki, darıxmıram ağ yalan olar adam.

Öldürməyə çalışdım xatirənin çoxusun,

Kəsməyi istədikcə burnumun sən qoxusun.

Gözüm üzə dirəndi, qarışdırdı yuxusun,

Desəm ki, darıxmıram, ağ yalan olar adam.

Yaxşıca tanıtdırdın darıxmağın dadını,

Qəlbimə qazıdaraq ax, vəfasız adını.

Etirafa sövq etdin sonda yorğun qadını,

Desəm ki, darıxmıram, ağ yalan olar adam.

30.06.2024

ANA DİLİM

Mən bu dildə göz açmışam bu dünyaya,

Məhz bu dildən ilham alır mənim səsim.

Mənim üçün ən alidir ana dilim,

Üzərində titrəyirəm əsim-əsim.

Bu dildəcə öyüd verib atam mənə,

Canım, gözüm qurban olsun, dilim, sənə!

Ötüşsə də çox əsrlər, qərinələr,

Sən ol, yetər, ana dilim, mənim bəsim!

Əcdadlarım tariximi sənlə yazdı,

Şərəfinə nə yazılsa, yenə azdı.

Hər bir sözün bir musiqi, xoş avazdır,

Sənlə laylay deyib anam, doğma kəsim.

21.02.2024

XOCALIM

Azğın düşmən quduzlaşdı o gecə,

Qana batdın sən o səhər, Xocalım!

Olmamışdı belə vəhşət, müsibət,

Talan olan şəhid şəhər, Xocalım!

Sağalmadı, istəmirəm sağalsın,

Bu sən adlı dərdim mənim, Xocalım!

İnildəsin, sızıldasın, susmasın,

Dost olmasın qoy düşmənim, Xocalım!

İstəmirəm şəfa tapam, nə də ki,

Yaralarım qaysaq tutsun, Xocalım!

Ya ürəyim sinəmdəki bu dağla

Nə barışsın, nə unutsun, Xocalım!

26.02.2024

GÜNAHIM, SAVABIMSAN

Bitab düşən qəlbimə yerli-yersiz verdiyim

Mənasız suallarım, məntiqsiz cavabımsan.

Ömür boyu özümə heç rəva bilmədiyim

Bağışlanmaz günahım, olmayan savabımsan,